تهاتر محصولات کشاورزی ایران و ونزوئلا شایعه یا واقعیت؟

رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی درباره تهاتر با ونزوئلا گفت: در مقابل صادرات محصولات کشاورزی و مواد غذایی ایرانی به ونزوئلا ممکن است مقادیری انبه و آناناس به کشور ما وارد شود.

رضا نورانی رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی در گفت و گو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به اخبار منتشر شده  پیرامون واردات انبه و آناناس از ونزوئلا اظهار کرد: طی روز‌های اخیر شایعاتی مبنی بر واردات آناناس و انبه از ونزوئلا در قبال صادرات بنزین منتشر شده است، در حالیکه این امر واقعیت ندارد چرا که نفت و بنزین در اختیار بخش خصوصی نیست.

وی افزود: بخش خصوصی مواد غذایی همچون چیبس، پفک و … به ونزوئلا صادر کرده و ممکن است در مقابل اقلامی همچون انبه و آناناس وارد شده باشد.

نورانی ،رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی،  به اینکه عمده کالا‌های وارداتی از ونزوئلا مربوط به زیرساخت‌های صنعتی است،اشاره کرد و گفت: با توجه به صادرات محصولات کشاورزی ایرانی به ونزوئلا ممکن است مقادیری انبه و آناناس برای حمایت از کشاورزان آن منطقه به کشور ما وارد شود.

رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی در پایان اینگونه تصریح کرد: برای توسعه صادرات غیرنفتی به ونزوئلا که تجارت برد_ برد است، باید حمایت ویژه‌ای صورت گیرد تا حضور پررنگ تری در این بازار داشته باشیم.

اما تهاتر به چه معنا است؟

تهاتر یا «Barter» نوعی معامله است که در آن فرد در مقابل کالایی که به دیگری تحویل می‌دهد، یک کالای دیگر دریافت می‌کند. دکتر «سید مرتضی قاسم‌زاده» در کتاب حقوق‌مدنی، مختصر قراردادها و تعهدات» تهاتر را این‌گونه تعریف می‌کند: «برطرف شدن یا حذف دو دِین متقابل تااندازه‌ای که باهم برابری کنند، تهاتر نام دارد.» در تعریف دقیق‌تر می‌توان گفت که تهاتر، معامله‌ای بدون استفاده از ابزار مبادله است.

ابزار مبادله چیست؟

بد نیست نگاهی به معنای ابزار مبادله بیندازیم. «ابزار مبادله» یا «Medium of Exchange» مفهومی است که حتی در نبود شکل رایج پول، کار پول را انجام می‌دهد. اگر کمی در مفهوم پول دقیق‌تر شویم، می‌توانیم از آن به عنوان ابزاری یاد کنیم که به وسیله مردم برای انجام معامله‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرد؛ اما درنهایت ما از پول برای خرید ارزش چیزها استفاده می‌کنیم؛ مثلاً با پول، گوشت و نان و برنج می‌خریم چون در پی دریافت ارزش مواد غذایی هستیم یا با آن زمین و خانه می‌خریم چون در پی یافتن ارزش آرامش و سرپناه هستیم. اگر از این منظر به پول نگاه کنیم درمی‌یابیم که اصطلاح ابزار مبادله، واقعاً برازنده آن است؛ اما فقط پول کاغذی نیست که می‌تواند نقش ابزار مبادله را بازی کند. درواقع هر چیزی که کمیاب باشد، جای زیاد نگیرد، تقاضا برای آن وجود داشته باشد و قابل وزن کردن یا قابل‌شمارش باشد می‌تواند نقش پول را بازی کند؛ مثلاً در یک دوره از گذشته، نمک این ارزش را به دوش می‌کشید و مردم در مقابل دادن کالاهای خود، نمک دریافت می‌کردند. از آن‌طرف برای خرید چیزهای موردنیازشان هم نمک می‌پرداختند.

آیا ارز های دیجیتال ابزار مبادله نیستند؟

اگر سر این نخ را بگیریم شاید بتوانیم آن را به پول‌های دیجیتال وصل کنیم. هم‌اکنون در برخی از کشورهایی که استخراج ارزهای دیجیتال رایج و قانونی است، تعدادی از فروشگاه‌ها در مقابل کالاهای خود، ارز دیجیتال را می‌پذیرند. شاید بانک‌های بزرگ جهانی هنوز در گیرودار ارزش‌گذاری این مفهوم‌های تازه‌وارد در حال تقلا باشند اما این ابزار‌های مبادله نادیدنی، کم‌کم رنگ و بو و مفهوم پول‌های رایج را به خود می‌گیرند.

برای مطالعه بیشتر میتوانید به مقاله تهاتر و ارز های دیجیتال مراجعه کنید.