بازرگانی خارجی

پیمان استراتژیک چیست؟ چه مزایا و معایبی دارد؟

بررسی ماهیت شراکت استراتژیک بین‌المللی (جهانی)

چرا به شراکت استراتژیک بین المللی (جهانی) نیاز داریم؟

چرا یک شرکت جهانی یا ملی باید به دنبال همکاری با فعالیت مشترک با شرکت‌های دیگر اعم از محلی یا جهانی باشد؟ و چرا پیمان استراتژیک می‌تواند به یک شرکت در بازار جهانی کمک کند؟ همان‌گونه که در مقاله بهترین استراتژی ورود به بازارهای جهانی گفته شد، مجموعه ای از روند تحولات و روندهای محیطی که در سال های اخیر رخ داده است ممکن است استراتژی‌های رقابتی قدیمی را از دور خارج نماید.

امروزه بسیاری از کشور ها با بک محیط بازرگانی روبه رو هستند که در آن رقابت شدید، ناپایداری و تزلزل زیاد، پویایی و غیر قابل پیش بینی بودن کاملا مشهود است. شرکت امروز باید آمادگی روبه رو شدن با فشار های فزاینده ی اقتصادی و سیاسی را داشته باشد.

نوشته های مشابه

ماهیت شراکت استراتژیک بین المللی (جهانی)

برای توضیح انواع جدید همکاری های استراتژیک واژه ها یا نام های متفاوتی به کار می رود که شامل موارد زیر هستند موافقت نامه های همکاری، پیمان های استراتژیک، پیمانهای استراتژیک بین المللی، شرکت های استراتژیک جهانی.

همه این واژه ها به پیوند بین شرکت هایی از کشورهای مختلف که به صورت گروهی اهداف مشترکی را دنبال می نمایند اشاره می کند. طیف وسیعی از موافقت های بین شرکتی از نوع فعالیت مشترک می باشد. می توان گفت که همکاری های استراتژیک دارای سه خصوصیت می باشند:

  1. شریک‌ها یا طرفین موافقت نامه پس از تشکیل این پیمان به صورت مستقل باقی می‌مانند.
  2. طرفین هم در منافع این پیمان همکاری سهیم می شوند و هم در کنترل عملکرد فعالیت هایی که مورد موافقت قرار گرفته اند.
  3. شرکاء یا طرفین موافقت نامه به طور مستمر در زمینه تکنولوژی، کالاها و سایر جنبه های استراتژیک مشارکت مستمر دارند.

پیمان‌های استراتژیک

واژه پیمان‌های استراتژیک به موافقت نامه‌های همکاری بین رقبای بالقوه یا واقعی اتلاق می گردد. این نوع پیمان‌ها طیف وسیعی را تشکیل می دهند که در یک‌سو،پیمان استراتژیک در صادرات قرار دادهای رسمی فعالیت مشترک که در آن ها طرفین منافعی برابر دارند قرار دارد و در سوی دیگر موافقت نامه های قراردادی کوتاه مدت که در آن ها دو شریک در زمینه انجام یک کار یا فعالیت مشخص مانند تولید و ارایه یک محصول جدید به توافق می رسند.

پیمان‌های استراتژیک چه مزایایی دارند؟

شرکت های صنعتی و تجاری با رقبای بالقوه خود بدلایل مختلف وارد پیمان راهبردی می گردند. این دلایل و اهداف را می توان به صورت زیر تشریح نمود:

  1. ایجاد این گونه توافق ها می تواند ورود یک شریک را به بازار خارجی تسهیل نماید.
  2. پیمان های استراتژیک به شرکت ها امکان می دهد ته در هزینه های ثابت و ریسک های مربوط به تولید و ارایه محصولات و فرایند های تولیدی جدید سهیم شوند.
  3. همکاری استراتژیک می تواند شیوه ای مناسب برای گرد آوری مهارت های مکمل و دارایی هایی باشد که هیچکدام از شرکت ها به تنهایی نمی توانند از عهده آن برآیند.
  4. گاهی ممکن است پیمان استراتژیک به منظور ایجاد استاندارد های تکنولوژیک برای یک صنعت خاص بوجود آید.
اتحاد استراتژیک
اتحاد استراتژیک : ضرورت شرکت‌های ایرانی برای ورود به بازارهای جهانی

معایب پیمان‌های استراتژیک چیست؟

  1. یکی از انتقادهایی که به این نوع پیمان ها وارد شده این است که این همکاری ها باعث می شود رقبا با روشی کم هزینه به تکنولوژی ها و بازارهای جدید راه یابند.
  2. برخوردار شدن از صرفه جویی های مکانی، کشورها از نظر ابعاد مختلف با هم متفاوتند از جمله از دیدگاه اقتصادی، سیاسی،حقوقی و فرهنگی و این تفاوت ها می تواند هزینه های انجام فعالیت های بازرگانی در یک کشور را افزایش یا کاهش دهد.

استقرار یک فعالیت ارزش آفرین در مکان بهینه می تواند یکی از دو پیامد زیر را داشته باشد:

  • پیمان استراتژیک می‌تواند هزینه فرایند ایجاد ارزش را کاهش داده و قیمت تمام شده محصولات شرکت را پایین آورد.
  • می تواند شرکت را قادر سازد تا محصولات خود را از رقبا متمایز نماید.
  1. صرفه جویی های ناشی از منحنی تجربه

منحنی تجربه مربوط می شود به کاهش سیستماتیک هزینه های که در دوره عمر یک کالا رخ می دهد مطالعات زیادی نشان داده است که در موسسات صنعتی به موازات ادامه تولید یک کالا میزان بازده تولید افزایش یافته و منجر به کاهش هزینه های تولید می گردد.

  1. فشارها یا اجبارها برای پاسخ گویی محلی

ایجاد الزام یا اجبار برای پاسخگویی به نیازها و شرایط بازار های محلی از چند عامل سرچشمه می گیرد که شامل:

  • تفاوت در سلیقه‌ها و ترجیحات مصرف کنندگان
  • یکسان نبودن زیرساخت‌ها و آداب و رسوم جوامع مختلف
  • کانال‌های توزیع و شرایط تقاضا و انتظارات دولت در هر کشور متفاوت است.

نتیجه‌گیری درباره پیمان استراتژیک (Strategic Alliance)

اگرچه در ایران و بین شرکت‌ها چنین توافق‌نامه‌هایی (پیمان استراتزیک) کمتر بین رقبای بالقوه رخ می‌دهد؛ و اگر چنین توافق‌هایی باشد، بین شرکت‌ها در طول زنجیره‌تامین احتمالاً رخ داده است. ولی برای ورود به بازارهای جهانی، وجود چنین پیمان‌هایی می‌تواند بسیار اثربخش و مهم باشد و به عنوان یک مزیت رقابتی در بازار جهانی مطرح گردد. در پایان می‌توانید این یادداشت را در سایت وزارت بازرگانی دانمارک هم بخوانید.

برای مطالعه بیشتر، منبع انگلیسی روبرو به شما پیشنهاد می‌شود : Corporate Finance Institute

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا